eerste dagen

Halloo,

Eindelijk ben ik eens op internet geraakt. Ik zat de hele tijd te wachten tot het allemaal zou beginnen, zodat ik eens iets over het project en gastgezin zou kunnen vertellen en ik was ook wat afhankelijk van de organisatie enzo. Ik heb nog geen fiets dus ik kon geen kanten op. Maar vandaag is het contact met de organisatie weer uitgesteld en ik wou niet nog een dag staan nietsen en wachten tot het weer donker is dus ik vroeg de fiets even van Roy. Dus hier ben ik dan. Hoorde al dat veel mensen aan het wachten waren op verslag.

Om te beginnen bij het begin.
Eens ik door de douane was en emotioneel afscheid had genomen van de oudjes begon het precies allemaal. Daar stond ik dan.. alleen. wat nu gedaan? volgens mij heb ik 10 toertjes rond mijn as staan draaien in het midden van alles en had toen besloten om dan maar winkeltjes te bekijken. Na nog geen 5 min besefte ik dat alleen ook maar alleen was en daar dus niets aan was.. Dan maar eenzaatjes volgen. Op dat vlak is mijn intuitie altijd juist, dus ik volgde 1tje op de voet, letterlijk op de voet want ik deed alsof ik bij haar hoorde.. En ja zoals ik dacht ging ze ook naar Ghana te gaan, maar eens aan de praat was ze engels en zou vrijwilligerswerk gaan doen in Accra. Dus ik had er niet echt iets aan. Dan ben ik aan de praat geslagen met een Belgische man en zijn zoontje, hij heeft 2 jaar in Ghana gewoond en had dan veel tips om te geven, niet altijd even leuke om te horen. Ter voorbeeld, sluit altijd je valiezen en wikkel ze in plastiek want er wordt wel degelijk uit gestolen.. heel fijn als je weet dat al je valiezen open zijn en je ene valies uit ritsen bestaat.. kreeg ik bijna het schijt van ter plaatse :p dan ook nog tips dat als ik een busaccident zou hebben dat ik dan als blanke mijn valiezen moet pakken en maken dat ik weg ben, omdat je er voor op draait ook al was je maar een passagier en zat je helemaal langs achteren... joepie.. maar voor de rest wel een vriendelijk volk hoor.. haha, ik heb niet meer met die gepraat want die maakte mij bang :p
wel grappig, elk blank meisje die op het vliegtuig zat was alleen en ging vrijwilligerswerk doen.

Bij de landing had ik het gevoel dat ik in Amerika ofzo was toegekomen. Overal lichtjes, gebouwen. Nu dacht ik toch bij mezelf van zeker dat ik in Afrika ben? Maar goed, bij de landing eens goed door elkaar geschud en dan toch veilig tot stilstand gekomen. Dan moesten we op een bus springen en werden we naar de luchthaven gebracht. Daar ging het heel snel om in het land te komen, dus van strenge controle is dus niets van aan. Wel vingerafrukken geven voordat je binnenkomt, dat vond ik wel vet :p
Daarna eeuwig op mijn valiezen wachten en bij elke nieuwe lading hopen dat ze erbij zou zijn. En er was niets uit gestolen, god zij dank.

En toen was het zoeken naar Mr. Prince.. toch even schrikken als dan een meisje je naam vast heeft, goed wat verder stond dan toch een jongen, maar weer geen prince hij heette Randy, ook goed haha..
In de auto vroeg hij hoe oud ik was, ik zeg ja 21, ooh zegt hij dus je bent getrouwd? ik zei wijselijk not Yet :p en dan begreep hij het niet waarom mijn vriend niet mee was, ik zei dan maar dat het nog niet zo lang was dat we elkaar kennen en dat hij te laat was om nog mee te gaan.. en dat vond hij dan wel goed.haha

Aangekomen in het hotel, weer geen enkel spoor van prince maar deed me eigenlijk niets, ik wou een bed :p

Volgende dag, opstaan met een koude douche.. of ja wat je een douche noemt tenminste 1 grote emmer ijskoud water en een klein emmertje om er water uit te scheppen en over je te kappen.. ene goeiemorgen!!:p
Vervolgens kwamen ze met ontbijt.. ooh yeah, precies of ik zat in 5 sterrenhotel, nee zo chic was het ook weer niet, maar toch 3 boterhammen,witte bonen in rode saus een spiegeleitje en koffie.. heb ik geprobeerd voor het eerst in mijn leven, want ik dacht ooh jee je weet maar nooit dat dit het beste wordt van de hele reis, maar sorry koffie is niets voor mij ik ben het stiekem gaan uitkappen in de lavabo haha..

Toen kwam prince, ik dacht ooh fijn hij komt zich toch nog es tonen, maar eigenlijk kwam hij gewoon achter zijn geld.. toen bracht hij mij in contact met 2 andere belgen, want hij vroeg of ik het goed vond om een hele dag met hun mee te gaan naar accra..tuurlijk!! ik ga niet in mijn eentje staan kniezen op een hotelkamer.. toen ging de deur open en tot volle verbazing zag ik daar de zus van tristan, een jongen van bij me in het middelbaar, en een ander meisje ook van de pleinschool.. hoe klein kan de wereld zijn!! maar dat maakte het wel gemakkelijker, dan ken je elkaar al meteen..

We hebben een naturenpark gedaan, waar aapjes rond liepen bij de receptie, nee nee ik heb ze geen eten gegeven ook al kon dat, het is me genoeg ingedramt geweest haha..
dan zijn we een rots gaan beklimmen, ook met touwen enzo.. je kon het vergelijken met de rot vanuit de leeuwenkoning, echt zo prachtig! Zo`n groen gras heb ik nog nooit gezien! Bij het afdalen heb ik mijn teen aan een rots geschuurd, dus joepie eerst verwonding is binnen, maar niets ernstigs hoor, bloedde alleen wat hard. Oh ja, daarvoor op weg naar het park waren we een kerk tegengekomen, ik hoorde ze zingen en vroeg Randy of we even mochten gaan kijken.. zo cool echt he!! we hebben ons keer goed gegeven sie.En buiten was de kinderwoorddienst bezig, daar hebben we ook eens gaan geven.. Zo cool, den dag dat ze dat in belgie doen, ga ik elke week!!
Vervolgens hebben we fufu gegeten, ooh jeetje wat was dat pikant!! de tranen rolden weer over mijn wangen, neus begon te druipen.. Eerst aten we het met een rijstkoekje, maar toen was randy met ons aan het lachen omdat we niet met onze handen zilden eten.. maar dan hebben we het toch maar gedaan, want het schoot echt niet op anders.. (ik heb het gevoel dat ik immens hollands aan het typen ben, woopsie!)
Daarna hebben we nog wat de stad gezien, sportstadium wat monumenten van hun onafhankelijkheid en toen naar het strand geweest. Heel cool, precies wel de uitgaansplaats voor iedereen, maar iedereen zwemt op hetzelfde stukje. ik snap het niet, strand was wel groot genoeg.. :p
En toen moe maar voldaan in bed!

ooh jee, de tijd vliegt ik heb mqqr 8min meer. Dus ik zal moeten afronden. Ik vertel jullie volgende keer vertellen over de busrit van maandag, en mijn saaie dag van gisteren.
Nu sta ik op uur, jaja het kan oor, maar hoogst waarschijnlijk zal ik moeten wachten weer, maar ik wil niet te laat zijn want Bash brengt me zo naar mijn gastgezin. Eindelijk die ontmoeten en dan morgen, als het goed is, dan brengen ze mij naar het project en kan ik eindelijk aan het werk. Normaal zou dat vandaag geweest zijn, maar de verantwoordelijke had geen tijd om mij te ontvangen vandaag.. Welcome to Ghana!!
Maar straks krijg ik mijn fiets en ben ik niet meer afhankelijk van de Ghanezen, dus ik kom dan wel vaker even op internet.

Tot de volgende, met meer nieuws! ;-)

Groetjes
Jolien